Educatieplatform voor farmacotherapie en FTO
Bestuursvoorzitter Marcel Levi van het AMC fulmineert in NRC Handelsblad tegen de geneesmiddelenfabrikanten en wil dat de overheid de vrije markt voor geneesmiddelen gaat beteugelen.
Een merkwaardig betoog, want veel van wat hij zegt klopt niet. Dat is dan wel erg gemakkelijk scoren en het voeden van een negatief maatschappelijk sentiment.
Want ook Levi weet dat de prijs van geneesmiddelen niet vrij is. Niet in Nederland en niet in andere landen. De overheid bepaalt bij wet een maximum dat gekoppeld is aan dat in het buitenland. Wil een geneesmiddel in Nederland vergoed worden, dan moet sprake zijn van kosteneffectiviteit, waar een instantie over oordeelt die de overheid heeft ingesteld, het Zorginstituut Nederland.
Levi weet ook dat de Zorgverzekeringswet in Nederland ziekenhuizen en zorgverzekeraars verplicht tot onderhandelen met medicijnfabrikanten. Juist daardoor zijn de uitgaven aan geneesmiddelen voor het eerst sinds jaren geen probleem meer. Dat is althans de constatering van onze minister van VWS, die afgelopen donderdag nog in de Kamer heeft onderstreept dat het model dus werkt. De kostenexplosies uit het verleden ontstonden juist in een systeem waarbij de overheid meende alles te kunnen en moeten regelen.
Dat er een maatschappelijke discussie moet komen over wat wij met elkaar voor de zorg over hebben, zijn wij met Levi eens. En ook dat solidariteit daarbij een belangrijk aspect is. Dan gaat het echter niet alleen over uitgaven aan geneesmiddelen. Bovendien vergeet Levi gemakshalve dat door het inzetten van geneesmiddelen veel hogere kosten elders in de zorg worden vermeden. Tel daarbij de stijging van de kwaliteit van leven voor betrokken patiënten op en de positieve invloed op de economie en het beeld wordt heel wat minder simpel dan het stuk in NRC doet voorkomen.
Nefarma is het principieel oneens met Levi’s stelling dat marketing van nieuwe middelen onnodig is. Een belangrijk onderdeel daarvan is immers bekendmaking van nieuwe mogelijkheden om patiënten te helpen. In een ideale wereld zouden alle artsen zich permanent in het belang van de patiënt op de hoogte willen houden van alle nieuwe ontwikkelingen. De ideale wereld bestaat helaas niet. Ook niet in ziekenhuizen.
Als het gaat om tegengaan van bureaucratie, kunnen we de handen ineen slaan. Het is onterecht dat Levi dit in de schoenen van geneesmiddelenfabrikanten schuift. De regels waaraan onderzoek naar nieuwe middelen moeten voldoen, worden niet door de bedrijven bepaald. Als het minder kan, met behoud van veiligheid, graag.
Nefarma heeft eerder al aangegeven in gesprek te willen met de bestuursvoorzitter van het AMC. Een afspraak is in de maak.