In deze tweede herziene standaard wordt duidelijk onderscheid gemaakt tussen acute ischemie, claudicatio intermittens en kritieke ischemieën.
Deze laatste twee vallen voortaan onder de verzamelterm obstructief arterieel vaatlijden. De instructies voor de enkel-armindex zijn verbeterd en er wordt een stoppen met roken kuur en begeleide looptraining geadviseerd bij patiënten met claudicatio intermittens.
Belangrijkste wijzigingen
- De standaard bevat nu ook richtlijnen voor het beleid bij acute ischemie van het (onder)been in verband waarmee de vormen van perifeer arterieel vaatlijden die geleidelijk ontstaan nu worden aangeduid met de term ‘chronisch obstructief arterieel vaatlijden’.
- Voor secundaire preventie van hart- en vaatziekten wordt de NHG-Standaard Cardiovasculair risicomanagement gevolgd.
- De werkwijze voor het meten van de enkel-armindex is meer gedetailleerd weergegeven.
- Bij claudicatio intermittens wordt voortaan gesuperviseerde looptherapie aanbevolen.
- Er is aandacht voor samenwerkingsafspraken tussen alle zorgverleners in de eerste en de tweede lijn.
Kernboodschappen
- Maak voor het beleid bij symptomatisch perifeer arterieel vaatlijden onderscheid tussen enerzijds acute ischemie van het (onder)been en anderzijds chronisch obstructief arterieel vaatlijden. Chronisch obstructief arterieel vaatlijden kan verdeeld worden in twee uitingsvormen: claudicatio intermittens en kritieke ischemie.
- Verwijs bij verdenking op acute ischemie met spoed voor ontstolling en zo nodig revascularisatie.
- Bepaal voor het bevestigen van de diagnose perifeer arterieel vaatlijden de enkel-armindex.
- Het beleid bij chronisch obstructief arterieel vaatlijden omvat in alle gevallen cardiovasculair risicomanagement en stoppen met roken.
- Verwijs bij claudicatio intermittens voor gesuperviseerde looptraining.
- Verwijs bij kritieke ischemie voor aanvullend onderzoek en aanvullende behandeling.
