Educatieplatform voor farmacotherapie en FTO
Na jarenlang kankerpatiënten te hebben behandeld in het AVL, kreeg hij zelf longkanker. Interventieradioloog Warner Prevoo verbaast zich sinds hij patiënt is over veel dingen. “Ik deel die verbazing graag. En hoop dat ik zo alle partijen in de zorg aan het denken kan zetten.”
Warner Prevoo (1963) neemt geen blad voor de mond, maar het is niet zijn bedoeling om mensen voor het hoofd te stoten. “Ik kom misschien scherp uit de hoek, maar dat is niet mijn bedoeling. Ik vind het mooi om mensen aan het denken te zetten en met elkaar te verbinden. Ik heb in tegenstelling tot veel patiënten de positie en het netwerk om dat te doen.”
Geen prognose
Prevoo werkt op dit moment als interventieradioloog in het OLVG. En dat blijft hij doen zo lang het kan. “Het gaat nu goed met me, maar dat kan zo omslaan. Hoe lang ik nog heb? Geen idee. Veel patiënten willen van hun arts een prognose horen, maar die kan en moet een arts niet hoeven geven.”
Welke boodschap moet een arts wel geven? Prevoo begint meteen met wat artsen vooral niet meer moeten doen. “Ik erger me vreselijk aan de aangeleerde empathie waar veel artsen mee komen. Die staat het echte patiëntcontact in de weg. Ze kunnen wel zeggen dat ze het snappen, maar als je geen kanker hebt of hebt gehad, zeg dan ook niet dat je snapt hoe het voor iemand is of hoe iemand zich voelt. Je snapt er geen reet van. Zeg ‘het is verschrikkelijk, ik kan me niet voorstellen hoe verschrikkelijk. Maar ik ga er alles aan doen om u zo goed mogelijk te behandelen’.”
Lees verder op de website van Cruxx.